कागदाची युनिव्हर्सिटी

 माझ्या आयुष्याचा संपूर्ण प्रवासच  जणू या कागदातूनच विविध वळणे घेत घेत पार पडतो आहे . ह्या अक्षरांच्या आणि अंकाच्या सुबक भासणाऱ्या रस्त्यावरचे  पहिले वळण म्हणजे पहिली ते दहावी.   ह्या वळणावर प्रत्येक  वर्गाची  गुणपत्रिका  आणि विविध स्पर्धा परीक्षेचे प्रमाणपत्र ही  जमा पुंजी एकत्र  करत  मुक्काम पुढे जात होता. हे बालपणीचे विश्व खूप छान भासत  होते  सगळीकडे कौतुकाचा पाऊस होता , नातेवाईकांकडून कागदाच्याच  बक्षीसाची शाल पांघरली जात होती आणि सुट्टींमधील विविध शिबिरांचे प्रशंसापत्र ह्याची प्रचिती म्हणजे जणू काही उन्हाळ्यात थंड वाऱ्याची झुळूक यावी तसेच! असे हे तिन्ही ऋतूंचे बालपण लवकरच सरले  . बारावीचा निकाल लागला पुस्तकांच्या  पानांवरील बारीक  बारिक अक्षरांमधुन वळण घेत "करिअर" ह्या रस्त्यावरचा टप्पा सुरक्षित पार पडला होता .म्हणून आईने  एका कागदावर छापून आलेल्या  अंकांसाठी   चिवडा , पेढा आणि  मटकी ह्याची पार्टी दिली तेही कागदी प्लेट मधूनच !अशी  आमची सोबत ऐन रंगात आली होती माझी कागदाला आणि कागदाची मला .

 इंजिनीरिंगला प्रवेश मिळाला दुसरे वळण सुरु झाले ,रस्ता थोडा अवघड होता.पण कागदाशिवाय पर्याय नव्हता. आमची सोबत  सबमिशन, जर्नल्स, पेपर्स आणि पुन्हा गुणपत्रिका अशी पूर्ण होत गेली. खरंच चार वर्षाचा तो प्रवास कागदाशिवाय अपूर्णच होता. 

 रस्ता संपत नव्हता ,प्रवास सुरूच होता.  दिवसांचे रकाने भरत ,चाकोरीचे कागद रंगवले  जात होते .

रस्त्यावर तिसरे वळण आले नागमोडीच ते. अनुभवांची साठवण कागदांसोबत  होतीच कागद कागद खेळता खेळता कागद हा  आयुष्याचा अविभाज्य भाग बनून बसला.  M.E चा कागद अक्षरशः स्वप्नांची पूर्तता होऊन पदरात पडला. 

अखंड फाईल मधून जाणारा हा प्रवास मुक्कामावर पोहचणारच होता . हाकेच्या अंतरावर Ph.D ची पदवी असतांना हा अंगवळणी पडलेला कागदांचा रस्ता अचानक बदलायला युनिव्हर्सिटी ने मजबूर केले  . कोरोना मुळे  एक नवीन क्रांती शिक्षण क्षेत्रात सुरु झाली होती .प्रत्यक्ष न येता कागद  डिजिटल रूपाने  जमा करण्याची पद्धत सुरु झाली होती .  

 डिजिटल मार्ग पत्करणे हे मलाच नव्हे तर टेबल वर  फाईलचा गठ्ठा जमा करून मागे  बसणाऱ्या  युनिव्हर्सिटी मधील प्रत्येकाला अनोखा होता . फाईल मध्ये दबून  गेलेली चष्म्याची चौकडी आता कॉम्पुटर  वर स्थिरावली होती .क्लिक करुन  सगळं काही साच्यात बसवू पहात होती . बाहेरूनच ग्रीन दिसणारी युनिव्हर्सिटी आता खऱ्या अर्थाने आतमधून सुद्धा गो ग्रिन होणार होती  . 

काहीहीअसो ही शेवटची पदवी डिजिटल रूपाने समोर येईल आणि कागद म्हणजेच सगळं काही असं मानणाऱ्या माझ्या सारख्या असंख्य लोंकाना कागदवाचूनहि सगळं निभावत ह्याची जाणीव होईल .

बालपणात निरागसपणे भेटलेला कागदाला स्वार्थी पणाचा वास कधी चिकटला कळलंच नाही.

सक्षम साठी होमस्कूलिंग चा पर्याय निवडताना हाच विचार आला, प्रशंसापत्र ह्या रूपाने कागदाशी मैत्री न करता तोच कागद मोरपीस बनून आला तर आयुष्य सुंदर होईल.