त्या समस्त पाखरांसाठी जी दाण्याच्या शोधामध्ये आपले घरटे सोडून उडाली
अख्या गावाने हिंडणारी छोटी मुले बघा किती मोठी झाली
आई बापाला ओसरीत सोडून एकटीच पक्ष्यासारखी उडून गेली
मोठं असलेलं घर सोडून, मोजक्या ४ रूमचा फ्लॅट थाटून विसावली
गाव ओस पडली आणि शहरातल्या गर्दीत अजून गर्दी झाली
घड्याळाचे काटे तुला इथे हळू फिरल्यासारखे वाटतात
गावातील वेशीच्या भिंती तुझ्यासाठी मोडलेल्या ठरतात
पण इथल्या मनातील आपुलकीला अजून तडा गेलेला नाही
नजर तेवढी बदलली ,मातीला गंध तसाच आहे अजूनही
आईची साडी ,बाबांचा सदरा जीर्ण झालाय फाटून फाटून
तरी कृत्रिमपणाचा रंग नाही इथे कपड्याला चिकटून
गल्लीतल्या क्रिकेट ची मज्जाच काही और होती
मित्रांसोबत जमलेली मैफिल नेहमीच सुंदर रंगत होती
शहरी चहूबाजूंनी प्रदूषण असतांना तू गाडी हाकतो
ट्रॅफिक च्या गोंधळात कित्येक तास तू असेच लोटतो
गावी न परतण्यासाठी तू रस्त्यातील खड्डे दाखवतो
तो रस्ता मात्र तुझी आणि सायकलची आठवण काढतो
शहरातल्या दिखावू , उसन्या झगमगाटाला तू भुललास
भावनांना पैश्यांच्या तराजूत तोलून बघायला लागलास
तू परततांना आईचे अश्रू तेवढ्याच मायेने वाहत राही
तुझं बालपण गेलेलं गावं बोलवतंय तुला अजूनही
आयुष्यात मला भावलेलं एक गुज सांगतो. उपजिविकेसाठी आवश्यक असणाऱ्या विषयाचं शिक्षण जरुर घ्या. पोटापाण्याचा उद्योग जिद्दीनं करा, पण एवढ्यावरच थांबू नका. साहित्य, चित्र, संगीत, नाट्य, शिल्प, खेळ ह्यांतल्या एखाद्या तरी कलेशी मैत्री जमवा. पोटापाण्याचा उद्योग तुम्हाला जगवील, पण कलेशी जमलेली मैत्री तुम्ही का जगायचं हे सांगून जाईल. - पु. ल.
Wednesday 17 June 2020
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
भावनांची जागा प्रोग्रामिंग घेतं तेव्हा ...
भावनांची जागा प्रोग्रामिंग घेतं तेव्हा ... AI (artificial intelligence -कृत्रिम बुद्धिमत्ता ) हल्ली चॅट जिपीटी ची इतकी सवय झाली आहे ना ...
-
वडाचे झाड आणि त्याच्या लांबच लांब पारंब्या हे मला नेहमीच एक गूढ प्रतीक वाटत आलंय . लहानपणी शाळेत जातांना रस्त्यामध्ये एक खूप जुने वडाचे झाड ...
-
माझ्या डोक्यात बरेचदा विचार येतो कुठले दिवस असतील जे मी परत जगता यावे म्हणून देवाकडे मागेल? 'back to school ' एकमेव उत्तर. क्या द...
-
काळ्या कुट्ट अंधारातून ,दगडांमधून पायवाट शोधत प्रवास सुरु होता . सोबत दूरवरून येणारा पाण्याचा आवाज आणि रातकिड्यांची किरकिर ह्यापलीकडे सग...
No comments:
Post a Comment